มองรถแล่นผ่านไปแล้วใจหาย

คนมากมายขวักไขว่ในเมืองหลวง

แต่กลับเหงาโดดเดี่ยวเปลี่ยวในทรวง

นึกถึงรวงต้นข้าวและหญ้าคา

ต้องลาจากพ่อแม่คนที่รัก

มาปักหลักสู้ทนฝ่าปัญหา

ในเมืองใหญ่ที่มากด้วยเงินตรา

เพื่อทำมาหากินเลี้ยงชีพตน

ยามอ้างว้างเหงาเศร้าคิดถึงบ้าน

ครั้งวันวานที่เคยต้องขัดสน

แม้วันนี้เหนื่อยล้าจะสู้ทน

ทำเพื่อคนข้างหลังที่ยังคอย